Ośrodek Edukacji Ekologicznej znajduje się na terenie Ciężkowicko-Rożnowskiego Parku Krajobrazowego.
Część gminy Rzepiennik Strzyżewski, gdzie znajdują się instalacje terenowe OEE (ścieżki edukacyjne), zlokalizowany jest w obszarze Ciężkowicko-Rożnowskiego Parku Krajobrazowego, chronionego Krajobrazu Pogórza Ciężkowickiego oraz w mniejszej części w Parku Krajobrazowym Pasma Brzanki. Różnorodność rzeźby terenu oraz różnorodność warunków klimatycznych, glebowych i wodnych pociągają za sobą bogactwo środowisk przyrodniczych. Malowniczy krajobraz i przyrodnicze perełki ukryte w rozległych lasach, sprawiają, że to miejsce koniecznie trzeba odwiedzić.
Obszar Chronionego Krajobrazu Pogórza Ciężkowickiego wyróżnia się znacznie zróżnicowaną rzeźbą terenu. Dominują tu żyzne lasy bukowe tworzące podgórską formę buczyny karpackiej oraz grądy. Charakterystyczne jest również występowanie wielu gatunków roślin kserotermicznych. Obszar bogaty jest w zabytki kultury materialnej.
O wartościach turystycznych świadczy bogata sieć szlaków turystycznych.
Do największych walorów Ciężkowicko – Rożnowskiego Parku Krajobrazowego można zaliczyć interesującą budowę geologiczną oraz występowanie wielu cennych zbiorowisk roślinnych. Pogórze Ciężkowickie leży w obrębie płaszczowiny śląskiej i zbudowane jest z warstw istebniańskich, ciężkowickich i krośnieńskich (piaskowce kruche, wapniste, mikowe, szare z wkładkami łupków) oraz menilitowych (rogowce, łupki). Na terenie Parku znajduje się wiele wychodni i odsłonięć skalnych, które pozwalają na obserwację warstw z różnych okresów geologicznych. Flora Parku liczy około 900 gatunków roślin naczyniowych. Najcenniejszym składnikiem szaty roślinnej Parku są ekosystemy leśne o wysokim stopniu naturalności.
O szczególnej wartości przyrodniczej Parku świadczy występowanie 40 gatunków roślin chronionych.
Teren Parku odznacza się ponadto ogromnym zróżnicowaniem gatunkowym grzybów, wśród których można spotkać rzadkie wpisane na czerwoną listy gatunki, np.: soplówka jodłowa, szmaciak gałęzisty czy borowiec dęty. Fauna Parku wyróżnia się dużym bogactwem i zróżnicowaniem gatunkowym, przy znacznym udziale gatunków chronionych, rzadkich, a nawet ginących. Na terenie Parku stwierdzono ponadto występowanie wielu chronionych i rzadkich gatunków chrząszczy. Do najcenniejszych elementów przyrody nieożywionej należy zgrupowanie form skalnych w rezerwacie przyrody „Skamieniałe Miasto” w Ciężkowicach. Pojedyncze twory skalne stanowią pomniki przyrody. Są to: „Wieprzek”, „Wychodnia skalna” w Siekierczynie i Jar „Wodospad” w Ciężkowicach.
Park Krajobrazowy Pasma Brzanki położony jest na terenie wewnętrznych Karpat fliszowych, w obrębie płaszczowiny śląskiej, rzeźba terenu jest bardzo urozmaicona. Charakterystyczne są znaczne spadki terenu oraz głęboko wcięte doliny potoków. Na szczególną uwagę zasługuje fałd Brzanka – Liwocz, ostro odgraniczający się od otoczenia. Fałd zbudowany jest głównie z piaskowców, zlepieńców i margli. Występują tu warstwy od kredy po oligocen. Fałd ten odgrywa bardzo ważną role w budowie geologicznej tej części Karpat – rzuca wiele światła na mechanizm fałdowania się fliszu karpackiego i zawiera rzadkie we fliszu skamieniałości w kilku formacjach. Park Krajobrazowy Pasma Brzanki wyróżnia się dużym bogactwem flory. Dominującym kompleksem leśnym jest zespół żyznej buczyny karpackiej Dentario glandulosae – Fagetum tworzący rozległe kompleksy w wyższych partiach pasma Brzanki.
Na terenie Parku występuje ponad 30 gatunków roślin chronionych. Do najcenniejszych należą języcznik zwyczajny, pokrzyk wilcza jagoda, wawrzynek wilczełyko, orlik pospolity, kłokoczka południowa, kukułka plamista, kukułka szerokolistna i wroniec widlasty. Stosunkowo duży udział we florze naczyniowej Parku mają rośliny górskie. Na terenie Parku spotykane są także grzyby prawnie chronione. Fauna Pasma Brzanki obfituje przede wszystkim w zwierzynę łowną. Spotykane są tu także gatunki ssaków objęte ochroną prawną m.in. jeż, gronostaj, łasica, wydra. Występuje tu ok. 140 gatunków ptaków, gady, jaszczurki, płazy oraz żaby i traszki.